Tematem wykładu była Schizofrenia- objawy, leczenie i rehabilitacja. Schizofrenia to choroba która dotyka osoby dojrzewające ale może także pojawić się u osób w starszym wieku. Trudno jest ją zdiagnozować jeśli rozwija się długotrwale i powoli, jest to możliwe gdy objawy pojawiają się nagle i są bardzo gwałtowne. Wymaga leczenie farmakologicznego oraz regularnej terapii pod okiem specjalisty w tej dziedzinie. Dotyka zarówno mężczyzn jak i kobiety. Schizofrenia może ujawnić się nagle i gwałtownie wraz z natłokiem różnych objawów co jednoznacznie wskazuje na chorobę o naturze psychicznej ale także rozpocząć się potajemnie i tak trwać bardzo długo. W większości przypadków jakiś czynnik zewnętrzny, uraz bądź choroba powodują jej ujawnienie.
Pani doktor zapoznała zebranych z objawami charakterystycznymi dla schizofrenii takimi jak ciągłe zmęczenie, urojenia (najczęściej prześladowcze), słyszenie głosów, apatię, uczucie pustki samotności, różnego rodzaju omamy, zaburzenia ruchu, myślenia, postrzegania oraz reagowania, depresja, objawy manii, zamknięcie w sobie, wycofanie i wiele innych.
Terapia chorych na schizofrenię obejmuje leczenie zaostrzeń choroby oraz zapobieganie nawrotom i zaostrzeniom. Leczenie ma charakter kompleksowy i może obejmować: farmakoterapię, psychoedukację, psychoterapię, terapię zajęciową i inne formy terapii (rzadko elektrowstrząsy). Podstawowa metoda leczenia to farmakoterapia. Stosuje się leki przeciwpsychotyczne (dawniej zwane neuroleptykami). W leczeniu chorego na schizofrenię często istotne znaczenie ma współpraca lekarza nie tylko z samym pacjentem, ale także z jego rodziną.
Zapamiętaj!
Schizofrenia jest chorobą przewlekłą, którą można i należy leczyć w celu uzyskania remisji pełnej lub remisji funkcjonalnej, tj. powrotu do normalnego życia.
Schizofrenię powinien zdiagnozować i leczyć lekarz psychiatra.
Terapia schizofrenii powinna być kompleksowa, ale podstawową rolę odgrywa leczenie farmakologiczne.
Systematyczne leczenie, w zależności od obrazu klinicznego i przebiegu schizofrenii, może przynieść długotrwałe remisje.
Leczenie farmakologiczne należy kontynuować także w okresie remisji w ramach profilaktyki nawrotów choroby.
Ważna jest dobra współpraca pacjenta i jego rodziny z lekarzem psychiatrą (i innymi terapeutami) prowadzącym leczenie oraz psychoedukacja zarówno pacjenta, jak i jego rodziny, obejmująca informację na temat choroby i umiejętności radzenia sobie z jej objawami i towarzyszącymi jej trudnościami.
Bardzo istotne znaczenie ma odpowiednie wsparcie rodzinne i środowiskowe pacjenta.
Wykład spotkał się z dużym zainteresowaniem zebranych, wywiązała się ciekawa dyskusja, zadawano wiele pytań na które, w wyczerpujący sposób odpowiadała Pani doktor Ewa Giza.
Zadanie współfinansowane ze środków otrzymanych z budżetu Województwa Zachodniopomorskiego
